- ganîmet
- (A.)[ ﺖﻤﻴﻨﻏ ]1. savaşta düşmandan alınan her türlü eşya.2. bedelsiz kazanç.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
ganimet — is., Ar. ġanīmet 1) Savaşta düşmandan zorla ele geçirilen mal 2) Bir rastlantı sonucu ele geçen kazanç veya imkân 3) Yağma sonrasında elde kalan mal, çalıntı … Çağatay Osmanlı Sözlük
GANİMET — Harpte düşmandan alınan mal. * Çalışmaksızın ele geçen nimet … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fırsatı ganimet bilmek — çıkan fırsattan en iyi biçimde yararlanmak Fırsatı ganimet bilen İbrahim Ağa, soluğu doğru Eminönü nde aldı. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUGTENEM — (Ganimet. den) Ganimet olarak alınmı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUGTENİM — Ganimet olarak alan. Bedava alan. Ganimet bilen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İSTİGNAM — Ganimet araştırmak, ganimet isteklisi olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tuyumluk — ganimet; mübarek, deyerli … Çağatay Osmanlı Sözlük
FEY' — Ganimet. Harbde elde edilen mal. * Rücu . * Haraç. * Zeval vaktinden sonraki gölge. (Bak: Fey i zeval FEY (FEY A) Her nesnenin evveli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GANAİM — (Ganimet. C.) Harpte ele geçen mallar. Ganimetler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
GANİM — Ganimet alan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük